Solidarność w radości

Wracałam do domu o czwartej nad ranem, na piechotę, choć miałam kawał drogi i obiecałam mężowi, że wezmę taksówkę. Zatrzymywałam się przy wszystkich mijanych punktach wyborczych i czytałam wywieszone na drzwiach wyniki. Przy wielu punktach stało trochę ludzi – radosnych i niedowierzających. I tak jak w stanie wojennym przy wielu okazjach czułam wśród nieznanych sobie ludzi solidarność w przygnębieniu, proteście, zniewoleniu – tak po raz pierwszy poczułam solidarność w radości.

Gazeta Wyborcza, Małgorzata Tremblińska „Moje wspomnienie 4 czerwca 1989”