Opór był możliwy

23-letni Christoph Probst, jeden z członków grupy Biała Róża, zamordowanych przez hitlerowski sąd w 1943 r. (kadr z filmu Die weiße Rose Michaela Verhoevena, 1982)

Paralele z budowaną przez Kaczyńskiego Wielką Rzeczpospolitą Wolską, wspieraną przez szowinistyczne bojówki, są żadne albo na razie jeszcze bardzo odległe, a jednak warto przypomnieć o grupie Biała Róża w hitlerowskich Niemczech, której członkowie mieli odwagę wystąpić przeciw władzy – po to, żeby dać świadectwo. Drukowali i rozrzucali ulotki, w których głosili, że Żydzi to też ludzie. Te same hasła wypisywali na murach. Za to poszli na szafot. Tomasz Mann powiedział o nich, że są reprezentantami „innych, lepszych Niemiec”.

W artykule 70 lat temu na gilotynie zginęli członkowie Białej Róży Jacek Lepiarz  przypomina słowa Ulricha Chaussy’ego, autora książki o członkach Białej Róży: „Dla mieszkańców RFN Hans Scholl był wyrzutem sumienia, dowodem na to, że można było łatwo dowiedzieć się o hitlerowskich zbrodniach i że możliwy był opór przeciwko reżimowi. Z kolei dla władz NRD nie do przyjęcia była zdecydowana krytyka bolszewizmu ze strony członków grupy”.

Artykuł Jacka Lepiarza o grupie młodych bohaterów walczących z Hitlerem, pt. 70 lat temu na gilotynie zginęli członkowie Białej Róży, dostępny jest na portalu Dzieje.pl (23.02.2013, aktualizacja 14.05.2017)