o trosce. Wiersz

Urszula Honek

Fot. Pexels.com 

o trosce

I

nie wpuszczamy ich do domu, naniosą choroby i błota.
ubrudzą wszystko, odejdą, mówi matka.
patrzymy przez okno, jak znikają, rzucają za siebie
papierosy. tak się strzeż, tak czuwaj.

II

przytulam się do niej. jest zimna jak rzeka wieczorem.
teraz się nim opiekuj, matkuj mu. a wy kurwy pod wodę
albo w płacz.

III

mój brzuch rośnie. nie dotykam go,
żeby nie zbudzić dziecka ze snu. ocieram się o mężczyznę,
niech wie, jak bije serce.

Urszula Honek