O polityce

Dario Fo, ur. 24.03.1924 w Sangiano. Włoski satyryk, autor sztuk teatralnych, reżyser i kompozytor. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1997. W swej twórczości poruszał tematy polityczne i społeczne. Ostro krytykował kościół w kwestii zakazu aborcji, piętnował mafię, korupcję, niesprawiedliwość a także poszczególnych polityków takich jak Berlusconi czy Putin. Wśród jego wielu dzieł są tytuły: „Nie mamy pieniędzy, więc nie zapłacimy”, „Papież i czarownica”, „Pierwszy cud małlego Jezuska”. Fot. Gorupdebesanez, z otwartego archiwum Wikipedii 

Polityka przede wszystkim jest faktem kolektywnym i ma za zadanie budować i regulować zasady wspólnego życia, kolektywnego funkcjonowania. Polityka powinna tworzyć reguły demokratyczne, odpowiadać na zapotrzebowanie sprawiedliwości, likwidować hipokryzję, nierówności, organizować społeczeństwo, uchwalać potrzebne ustawy i wdrażać je w życie. Dla mnie to jest prawdziwa polityka.
Niestety takiej nie ma we Włoszech – mamy ustawy, mamy prawo, mamy nawet definitywne wyroki skazujące i od blisko dwudziestu lat robi się wszystko, aby ich nie wykonać.

(…)

Dla wielu twórców takich jak ja, polityka jest czystą satyrą. Często politycy dostarczają nam już gotowych tekstów – wystarczy je powtórzyć, aby się śmiać. Z drugiej strony jest to naprawdę tragiczne. Jak każda komikotragedia, polityka uwypukla współistnienie składników kontrastowych: patosu, komizmu, retoryki, karykaturalności i potoczności.

Dario Fo w wywiadzie dla bloga Agnieszki Zakrzewicz „W cieniu San Pietro”