„… bronią się Chłopcy…”

Z archiwum Wkipedii

„… od Parasola…”  i Dziewczyny. Jesteśmy z Wami! Tekst będzie krótki, bo słów brak.
1 sierpnia to dzień Powstańców Warszawy. Każdy skrawek miasta, który pamięta tamten czas jest dla Was pozostawionym pomnikiem, każda piwnica, stare podwórko, brama, żeliwna płyta kanału, drzewo, są dla warszawiaków nadal sceną Piekła 44.
My, wychowani w historii mówionej szeptem, chcemy słyszeć jej głos. I akurat tego dnia, tylko ten głos. Chcemy, byście wiedzieli, że nie ma dla Warszawy ważniejszej daty, że mimo upływu lat, mimo dyskusji o sensie Waszej walki, ciągle próbujemy zbliżyć się wyobraźnią do jej wymiaru.

„Apel Smoleński”, zamiast czcić ofiary katastrofy, zaczyna je powoli trywializować; kolejna tragedia rodzin. Są tacy, którzy zawłaszczą każdą rocznicę, by wybrzmiały nazwiska z listy pasażerów Tupolewa, cześć ich pamięci. Ale…

Nie 1 sierpnia, nie w Warszawie!