Eurowizja, długi weekend otwartej (?) Europy

Fotoreportaż ze Sztokholmu

Nieważne, kto wygra, choć każdy typuje zwycięzcę. Nieważna cena biletów, choć dobre miejsca to wydatek około 100 €, nieważne gdzie, choć lepiej w kraju otwartym na różnorodność, nieważna pogoda, choć oczywiście liczymy na słońce… Jeśli jesteś miłośnikiem festiwalu Eurowizji, Sztokholm czeka, słoneczny, umajony, przygotowany!

Cieszą się nawet autobusy, powiewając chorągiewkami.

Przed Zamkiem Królewskim szpaler flag. W dniu otwarcia festiwalu powiewały tu flagi wszystkich państw biorących udział.

Sam konkurs odbywa się w Globen – arenie na 16 tysięcy miejsc.
Ale co robić w ciągu dnia?
Dla licznych gości stolica Szwecji zaaranżowała w centralnie położonym parku wioskę Eurowizji. Tu można spotkać fanów z różnych stron świata, coś zjeść i wypić, kupić okazjonalne gadżety, poszybować pod niebo specjalnie wybudowanym panoramicznym i przeszklonym tarasem ”sky-liner” albo po prostu położyć się na trawie i czekać na wieczorne występy.

Trudno powiedzieć, kto jest turystą, a kto mieszkańcem miasta, słychać różne języki, niektórzy nawet śpiewają.

Sky-liner idzie w górę…

Strefa wolnego wifi z możliwością podładowania telefonu.

Na wszelki wypadek tymczasowo zadaszono część parku.

Mała, parkowa scena ożywa, kiedy na tej dużej w Globen, nic się nie dzieje. A kiedy dzieje się tam, tu, w centrum, na telebimach oglądać można koncert w tłumie innych entuzjastów. Właśnie: Eurowizja ma armie entuzjastów w całej Europie i nie tylko. Nierzadko odkładają pieniądze przez cały rok, aby w maju wypuścić się na długi weekend za piosenką, gdziekolwiek by to nie było. Tu liczną grupą jest społeczność gejowska; mężczyźni w rożnym wieku, z różnych środowisk, doskonale czują proponowaną estetykę i jej zamierzony (lub nie) dystans do kultury z górnej półki. Nie są w tym osamotnieni, ale mają szczęście, że w tym roku to Szwecja jest gospodarzem; kraj otwarty na wszystkich, bez uprzedzeń i w festiwalu zakochany od Bałtyku po krąg polarny.

Szkoci i Litwini.

Policja w służbie obywatelom.

Nie mogło zabraknąć ABBY.

Typowe dla Eurowizji połączenie muzyki, światła, koloru, stroju i postaci wykonawcy nierzadko skutkuje idealnymi wprost przykładami czarującego kiczu i niespotykanymi nigdzie indziej efektami twórczości, które z czasem przemieniają się w zjawiska kultowe. Ale dziś, tu i teraz, jest to święto piosenki lekkiej, łatwej, przyjemnej i takiegoż życia, choćby przez ten jeden długi weekend. W tym roku pod hasłem „Come together”. A może przy tym „razem” warto się dłużej zatrzymać?…

Opracowanie i zdjęcia Krysia Kierebinski